36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ: Καμιά σχέση με τις αγωνίες και τα βάσανα του εργαζόμενου λαού
Συνέδρια χωρίς συζήτηση, με υποτίμηση και εκφυλισμό των συλλογικών διαδικασιών. Συνέδρια που αποτελούν χώρο συναλλαγής, εξαγοράς, έδαφος για καριερίστες και προσωπική ανέλιξη. Ξένα προς τους καημούς και τα βάσανα της εργατικής τάξης.
Η διεξαγωγή του συνεδρίου της ΓΣΕΕ έγινε μακριά από εκεί που βρίσκεται η πλειοψηφία της εργατικής τάξης, σε πολυτελές ξενοδοχείο στη Ρόδο.
Ακόμα και ο χώρος του συνεδρίου ήταν προκλητικός. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, διαφωνώντας από την αρχή στον τόπο διεξαγωγής και στο πολυτελές ξενοδοχείο που πραγματοποιήθηκε το συνέδριο, απέδειξαν τις τέσσερις μέρες των εργασιών ότι δεν πήγαν στη Ρόδο για εσωτερικό τουρισμό και χαλάρωση.
Πραγματοποίησαν περιοδείες σε χώρους δουλειάς με επικεφαλής συνέδρους, συμμετείχαν σε εκδήλωση για το Προσφυγικό που διοργάνωσε η τοπική Γραμματεία του ΠΑΜΕ και σε άλλες εκδηλώσεις, ενώ παράλληλα ήταν σταθερά σύσσωμες μέσα στο χώρο του συνεδρίου, όπου θα έπρεπε να συζητηθούν τα προβλήματα της εργατικής τάξης.
Το συνέδριο αποτέλεσε ένα παρασκήνιο με εκβιασμούς, μαγειρέματα, απειλές. Μία μάχη συσχετισμών, φτιαγμένων με επιμέλεια από την εργοδοσία και το κράτος που αλληλοτρώγονται για τις καρέκλες, μακριά από τους εργαζόμενους και τις ανησυχίες τους, μηχανισμοί ενταγμένοι στα διάφορα σχέδια για την αναμόρφωση του αντιλαϊκού πολιτικού συστήματος.
Η κυρίαρχη γραμμή, όπως εκφράστηκε και σε αυτό το συνέδριο από τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ, αλλά και από το ΜΕΤΑ, με τις όποιες διαφοροποιήσεις, δεν άλλαξε. Συνεχίζει να είναι η ίδια γραμμή της προσαρμογής και της υποταγής στις στρατηγικές της ΕΕ και της ταξικής συνεργασίας, της υπεράσπισης της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Υιοθετούν, δηλαδή, πλήρως τις θέσεις των κεφαλαιοκρατών και τις εμφανίζουν ως προϋποθέσεις για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και την αντιμετώπιση της ανεργίας.
Αυτή η γραμμή αποτελεί στήριγμα όλων των κυβερνήσεων που διαχειρίζονται τις ανάγκες του κεφαλαίου, στήριγμα για την προώθηση των αναδιαρθρώσεων, τις οποίες θεωρούν αναγκαίες για την καπιταλιστική ανάκαμψη.
Υπήρχε κάποια κριτική στάση από δυνάμεις απέναντι στην ΕΕ, ακόμη και αμφισβήτησή της, η οποία όμως συνοδευόταν από τις θεωρίες περί «νεοφιλελεύθερων πολιτικών» και της δυνατότητας τάχα να διορθωθεί το δημιούργημα του κεφαλαίου από τα μέσα και να «εξανθρωπιστεί». Στηλίτευσαν την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική και ταυτόχρονα συμπαρατάσσονταν με όσους λένε ότι η «χαλάρωση» αποτελεί τη λύση στην κρίση.
Η εργατική τάξη δεν έχει σε τίποτα να ωφεληθεί από τα διάφορα μίγματα της οικονομικής πολιτικής, που αφορούν αποκλειστικά και μόνο τους μονοπωλιακούς και επιχειρηματικούς ομίλους. Με αυτούς συμπαρατάσσεται η πλειοψηφία των παρατάξεων στη ΓΣΕΕ. Αυτή τη σημαία σηκώνει, αυτή τη γραμμή στηρίζει.
Αποσιωπούν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη φέρνει τις κρίσεις κι επομένως την καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και πρώτα απ’ όλα μαζικά την ανεργία. Φέρνει σε όλο και πιο μαζική κλίμακα την εξαθλίωση, τη φτώχεια, τη συνεχή υποβάθμιση των λαϊκών αναγκών, την πορνεία, τα ναρκωτικά, αλλά και νέα ένταση της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας. Οξύνει την ανισόμετρη ανάπτυξη, φέρνει τον πόλεμο. Αποσιωπούν ότι η όποια ανάκαμψη προϋποθέτει, επίσης, ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση, βάσανα για την εργατική τάξη.
Ο εκπρόσωπος των «ελεύθερων συνδικάτων» που ήταν προσκεκλημένος της ΓΣΕΕ, είπε ότι για τον πόλεμο ευθύνονται οι πολεμικές βιομηχανίες, αθωώνοντας τις ιμπεριαλιστικές χώρες και τις επεμβάσεις τους στο πλαίσιο των αδυσώπητων ανταγωνισμών για τον έλεγχο των δρόμων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, σκορπώντας το θάνατο και την προσφυγιά. Προκλητικά δήλωσε ότι καταδικάζει τον πόλεμο που …δεν συμβάλλει στη δημοκρατία.
Αυτή είναι η στρατηγική της κυβέρνησης, της ΕΕ, των κομμάτων και των δυνάμεών τους στο κίνημα που την στηρίζουν.
Αυτή τη στρατηγική κατεύθυνση στηρίζει σταθερά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία είναι συνυπεύθυνη για όλα τα μέτρα που υπηρετούν τα συμφέροντα των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας, που οδηγούν στην αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, στην κατάργηση βασικών εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων και έχουν οδηγήσει στην πτώχευση του λαού.
Οι εργασίες του Συνεδρίου επιβεβαίωσαν ότι το ταξικό κίνημα που συσπειρώνεται και εκφράζεται από το ΠΑΜΕ, είναι η μόνη δύναμη που έχει γραμμή αντιπαράθεσης με τα οικονομικά και πολιτικά κέντρα του κεφαλαίου. Επιβεβαίωσαν ότι είναι η μόνη δύναμη που μπορεί και θέλει να οργανώσει την εργατική τάξη σε ταξική βάση και να αναπτύξει τους αγώνες της ενάντια στους εκμεταλλευτές της.
Κάλεσε τις οργανώσεις να απαλλαγούν από τα βαρίδια των εργατοπατέρων, να απορρίψουν τη διαβρωτική θεωρία της κοινωνικής συνεργασίας και να περάσουν στην αντεπίθεση, ενάντια στα νέα μέτρα που έρχονται για τα Εργασιακά, τις ομαδικές απολύσεις, την απαγόρευση απεργιών και τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης, τις ιδιωτικοποιήσεις, τους πλειστηριασμούς και έναν ατέλειωτο κατάλογο από θυσίες που απαιτεί το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό για την ανάκαμψη των κερδών του.
Η γραμμή του συμβιβασμού, της συναίνεσης, των κοινωνικών διαλόγων, του κοινωνικού εταιρισμού, που ακολουθεί η ΓΣΕΕ, όπως δεκάδες χρόνια τώρα, απαιτεί την εξασφάλιση του απαραίτητου συσχετισμού για να στηρίζεται. Συσχετισμός που διαμορφώνεται με εκτεταμένα φαινόμενα νοθείας.
Παρά την προσπάθεια που έγινε από την παράταξη που στήριξε το ΠΑΜΕ, τη ΔΑΣ, να αποκαλυφθούν και να μη νομιμοποιηθεί ένας αριθμός νόθων αντιπροσώπων, συνολικά αυτές οι νοθείες καθιστούν το 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ ένα ακόμη νόθο συνέδριο στην ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Οι συσχετισμοί που διαμορφώθηκαν, είχαν έντονη τη σφραγίδα της παρέμβασης των μηχανισμών του αστικού κράτους και των εργοδοτών. Ανοιχτή ήταν η παρέμβαση εφοπλιστών, ιδιοκτητών super market, ιδιοκτητών τραπεζών και εταιρειών φύλαξης κ.λπ. και της δήθεν ανεξάρτητης δικαιοσύνης, για την ενίσχυση των δυνάμεων της ΔΑΚΕ, της ΠΑΣΚΕ και του ΜΕΤΑ – ΕΜΕΙΣ (ΣΥΡΙΖΑ – ΛΑΕ).
Η ηγεσία του ΜΕΤΑ – ΕΜΕΙΣ (ΣΥΡΙΖΑ – ΛΑΕ), σε συμμαχία με τη ΔΑΚΕ, αλληλοστήριζαν τους νόθους που είχαν και οι δύο στο συνέδριο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εκπρόσωπος του ΜΕΤΑ στήριξε μέχρι και τους νόθους αντιπροσώπους του Εργατικού Κέντρου Αλμυρού Βόλου, για τους οποίους έγιναν ασφαλιστικά μέτρα και το δικαστήριο παρέπεμψε την υπόθεση στον εισαγγελέα για παραπέρα διερεύνηση της πλαστογραφίας κ.λπ.
Παράλληλα, η ΔΑΚΕ έδειχνε ανοχή ακόμη και για τον αντιπρόσωπο του ΜΕΤΑ από την Ομοσπονδία των θυρωρών, που είχε αποκλειστεί από το ΕΚΑ και με απόφαση του δικαστηρίου, γιατί στην κατάσταση ψηφισάντων πρόκυπτε ότι είχαν ψηφίσει μέλη που είχαν πεθάνει πριν τις εκλογές του σωματείου!
Με πρόταση, εξάλλου, της ΔΑΣ, πήραν μέρος στο συνέδριο οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι της ΠΟΣΠΕΡΤ, με ομόφωνη πολιτική απόφαση, ακυρώνοντας την προσπάθεια του δικαστηρίου να διορίσει αυτό τους αντιπροσώπους.
Το ΜΕΤΑ και σε αυτό το συνέδριο απέναντι είχε μόνο τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Με τις άλλες δυνάμεις συνεννοούνται πολύ καλά και σε επίπεδο γραμμής, αλλά και στον τρόπο ελέγχου των συνδικαλιστικών οργανώσεων, για να μην αλλάξουν οι συσχετισμοί υπέρ των ταξικών δυνάμεων.
Αυτό έγινε για παράδειγμα στην Ομοσπονδία των Ιδιωτικών Υπαλλήλων, όπου αφαίρεσαν από την παράταξη που στήριξε το ΠΑΜΕ οκτώ αντιπροσώπους, με την αιτιολογία ότι στο Μητρώο Μελών ήταν εγγεγραμμένα μέλη λιγότερα από αυτά που συμπεριλαμβάνονταν στην κατάσταση ψηφισάντων. Ομως, σε ακριβώς ανάλογη περίπτωση στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, ο εκπρόσωπος του ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ – ΛΑΕ) ψήφισε να μην κοπούν οι αντιπρόσωποι.
Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι ο δικηγόρος που χρησιμοποιεί ο συνδυασμός του ΜΕΤΑ (στελέχη του είναι μέλη στον ΣΥΡΙΖΑ και στη ΛΑΕ), ανέλαβε όλα τα ασφαλιστικά μέτρα που κατατέθηκαν στο πλαίσιο του συνεδρίου της ΓΣΕΕ, ακόμη και της οργάνωσης που το προηγούμενο διάστημα είχε επικεφαλής τον πυρηνάρχη της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα, υπόδικο για τη δολοφονία του Π. Φύσσα, Μουλιανάκη.
Ο ίδιος δικηγόρος παρουσιάστηκε στα ασφαλιστικά μέτρα το πρωί της ίδιας μέρας που θα άρχιζε η ψηφοφορία, με προφορική άδεια από τον Δικηγορικό Σύλλογο, ο οποίος – όπως είναι γνωστό – αρνήθηκε να δώσει άδεια στους δικηγόρους για τη συνέχιση της δίκης της Χρυσής Αυγής.
Οι δικαστές που ορίστηκαν να διεξάγουν τις εκλογές της ΓΣΕΕ, ξεπέρασαν τα εσκαμμένα. Απροκάλυπτα μερολήπτησαν για να στηρίξουν συγκεκριμένες ενέργειες συνδυασμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην 5μελή εφορευτική επιτροπή απαίτησαν να έχουν τρεις ψήφους, ακόμα και τέταρτη ψήφο σε ψηφοφορία που έγινε με τη διπλή του προέδρου, για να στηρίξουν τις θέσεις συγκεκριμένου συνδυασμού που θεωρείται «κορυφή» στις νοθείες και στις οργανώσεις – σφραγίδες.
Εφτασαν στο σημείο να αρνηθούν να αρχίσουν τη διαδικασία των εκλογών, επικαλούμενοι τα ασφαλιστικά μέτρα που είχε κάνει ο συνδυασμός, για να πάρουν μέρος νόθοι αντιπρόσωποι και να κοπούν άλλοι, διαμορφώνοντας συσχετισμούς υπέρ του.
Οι νοθείες, όμως, δεν είναι μόνο αυτές που αφορούν παραποιήσεις πρακτικών, ανύπαρκτες εκλογές και άλλα που συναντά κανείς. Υπάρχει και η μεγάλη αλλοίωση που επέρχεται από την ωμή παρέμβαση της εργοδοσίας στα συνδικάτα, η οποία στηρίζει τις δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και τελευταία με μεγάλη θέρμη τις δυνάμεις του ΜΕΤΑ. Είναι δυνάμεις που δεν εμποδίζουν την κερδοφορία τους από την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις των σωματείων των super market, που ενώ κανείς δεν γνωρίζει την ύπαρξή τους, αφού ποτέ δεν συνεδριάζουν, δεν κάνουν συνελεύσεις, δεν απεργούν, δεν ακούγονται γενικά, παρουσιάζουν χιλιάδες ψηφίσαντες και αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ, που όλως διόλου «τυχαία» ψηφίζουν όλοι τους τον κοινό συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ και της ΛΑΕ. Το ίδιο συμβαίνει με το σωματείο των ναυτιλιακών εταιρειών, των εφοπλιστών.
Το φαινόμενο της πολύμορφης νόθευσης της θέλησης των εργαζομένων έχει αρκετές πλευρές. Συνδέεται άρρηκτα με την ανάγκη του κεφαλαίου και των κομμάτων που το υπηρετούν, να περάσουν τις λεγόμενες αναδιαρθρώσεις – μεταρρυθμίσεις, οι οποίες αφορούν ανατροπές σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό, ανατροπές που οδηγούν στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.
Αυτό αποτελεί τον κύριο όρο για το «φιλικό επενδυτικό περιβάλλον» που θέλουν να δημιουργήσουν. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται συνολικά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και χρησιμοποιεί όλα τα μέσα.
Οι οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έχουν οργανώσει αγώνες, παρά και ενάντια στον αρνητικό συσχετισμό στη διοίκηση της ΓΣΕΕ, αλλά και στον αρνητικό συσχετισμό που παραμένει σε παρακάτω δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, γενικότερα του λαϊκού κινήματος.
Αγώνες που όπως δείχνει η πείρα των κινητοποιήσεων, αγκαλιάζονται από περισσότερες εργατικές οργανώσεις, από περισσότερους εργαζόμενους, που δεν συμφωνούν σε όλα με το ΠΑΜΕ. Η ουσιαστική πάλη του ΠΑΜΕ για τα δικαιώματα και τα πραγματικά συμφέροντα της εργατικής τάξης επιβεβαιώνεται καθημερινά στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους, με την παρέμβαση για κάθε πρόβλημα.
Η συμβολή των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στην καθυστέρηση των παραπέρα ανατροπών στο Ασφαλιστικό και στα Εργασιακά είναι καθοριστική. Επιβεβαιώνεται και μέσα από την πολύμορφη προσπάθεια οργάνωσης και κλιμάκωσης των αγώνων ενάντια στην αντεργατική πολιτική και ειδικά ενάντια στο νόμο – λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό.
Αυτή η προσπάθεια απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη στήριξη από περισσότερες δυνάμεις, ώστε η μάχη της 48ωρης απεργίας, η Πρωτομαγιά και οι αγώνες που θα ακολουθήσουν, να συμβάλουν στην οργάνωση και στη μαζική κινητοποίηση εργατών, εργατριών, νέων εργαζομένων.
Με γραμμή ρήξης και ανατροπής αυτής της πολιτικής, οι οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με καλύτερη οργάνωση και σχέδιο, θα συνεχίσουν τον αγώνα για την ανασύνταξη του κινήματος, την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων, την ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων στα συνδικάτα, του ΠΑΜΕ.
Για κίνημα με τους εργαζόμενους οργανωμένους σε όλους τους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, μαχητικό, αταλάντευτο, ικανό και αποτελεσματικό, που θα βάζει μπροστά ολοκληρωμένους στόχους για τη ζωή της εργατικής – λαϊκής οικογένειας. Που δεν θα περιορίζει τη δράση του μόνο στην απόκρουση των άμεσων επιπτώσεων της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά θα φτάνει παραπέρα, αναδεικνύοντας τις αιτίες και τους υπεύθυνους της πτώχευσης του λαού, βάζοντας στο κέντρο του στόχου τη μεγαλοεργοδοσία και το κράτος, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Μ’ αυτή τη γραμμή πάλης δίνουμε τη μάχη για το συλλαλητήριο στις 31 Μάρτη με αιχμή το Ασφαλιστικό, το Προσφυγικό, την ανεργία. Οργανώνουμε αγωνιστικές πρωτοβουλίες σε κάθε κλάδο, συμμετέχουμε στις 10 Απρίλη στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα για την ανεργία, προετοιμάζουμε τη 48ωρη απεργία, βάζοντας ως στόχο να νεκρώσουν οι χώροι δουλειάς, να κατέβουν όλοι στους δρόμους για να μην κατατεθεί και να μην ψηφιστεί ο αντιασφαλιστικός νόμος. Προετοιμάζουμε το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς, που φέτος το περιεχόμενο και η μαζικότητα πρέπει να συνάδει με τις εξελίξεις.
Πηγή: Ριζοσπάστης